Warianty schematów zdobienia tunik od III w. do VII są bardzo liczne, szczególnie w zachowanych okazach odzieży.

Największą ilość tkanin, tj. tunik i płaszczy z okresu późnego cesarstwa i fragmentów zdobienia ubiorów wełnianych i jedwabnych, znaleziono w górnym Egipcie w miejscowości Achmim, dawnym Panopolis, na rozległym cmentarzu, używanym od wczesnego okresu grecko-rzymskiego aż do inwazji arabskiej, oraz w Antinoe (Antinoopolis), mieście założonym przez cesarza Hadriana w 122 r. n. e., i kilku innych miejscowościach (Arsinoe, Hermonthis, Fayum).

Tkaniny wykopane w Egipcie dadzą się podzielić na trzy grupy według stylu ornamentu i techniki tkackiej

Obejmują one:1) tkaniny o dekoracji hellenistycznej z lat około 250—350 n. e., 2) tkaniny w stylu późnohellenistycznym z lat około 350—450 n. e. i 3) tkaniny koptyjskie z lat 450—700 n. e.