Do sandałów egipskich służyły skarpety wełniane, dziane w takiej formie, że duży palec był okryty osobno od reszty, by przez ten odstęp mógł przechodzić pasek sandała.
Okazy obuwia męskiego z Panopolis były uformowane osobno na prawą i łewą nogę, z wyjątkiem domowych pantofli męskich, bardzo ozdobnych, które nosili tylko dorośli. Miały one zawsze jednakowego kształtu podeszwy dla obydwu stóp, podobnie jak i kobiece sandały skórzane o bardzo wydłużonym kształcie podeszwy z ozdobnymi rzemykami. Powszechnie używanym typem obuwia bizantyńskiego były socci, płytkie, ozdobne, z na- piętkiem często wydłużonym . Obuwie skórzane zdobiono stebnowaniem kolorowymi nićmi, aplikacją.