W miniaturach rękopisów i w mozaikach VI w., np. w absydzie S. Vitale i w S. Apollinare Nuovo w Rawennie, powtarza się często gest wyciągania rąk okrytych chlamidą dla odebrania lub podania jakiegoś cennego przedmiotu.
Dworskie i cesarskie ubiory , które występują na mozaikach VI w. w Rawennie, w S. Vitale i S. Apollinare Nuovo, zamykają wczesnobizantyński okres swobodnej draperii o głębokich fałdach miękkiej tkaniny. Późniejsza moda dworska przyniosła sylwetę wydłużoną przez małą ilość fałdów na szatach, obciążonych u dołu sztywną bortą z kamieniami lub haftem złotym.W ubiorach VI w. na dworze cesarskim przeważają tkaniny jednolitej barwy, miękkie, a zdobienie klejnotami ogranicza się do fibul, naszyjników, koron i nie obciąża jeszcze bezpośrednio tkanin ubiorów na większej powierzchni.